piątek, 20 maja 2011

  Gołąb grzywacz (Columba palumbus) - średni ptak wędrowny z rodziny gołębiowatych, największy z krajowych gatunków gołębi. Zamieszkuje całą Europę, zachodnią Azję oraz północno-wschodnie Himalaje i Maghreb. Przeloty w marcu - kwietniu oraz wrześniu - paździ       Upierzenie niebiesko popielate z metalicznie zielonymi bokami szyi, na której znajdują się dwie białe plamy (z daleka widoczne), które razem z białymi przepaskami na przegubach skrzydeł są cechą charakterystyczną tylko dla tego gatunku. Gardło i pierś różowawe. Latają dość szybko i zwinnie, ale bardziej ociężale od innych gołębi. Odzywają się rzadko. Głos grzywacza to niskie w tonie, wielosylabowe gruchanie z akcentem na drugą sylabę, przy czym cechą charakterystyczną jest w nim bardzo wyraźny brak głoski "r".erniku.   
    Występuje na terenie całej Polski. Jego naturalnym biotopem są prześwietlone lasy liściaste i mieszane, lecz przystosował się też do życia w krajobrazie rolniczym - parkach, ogrodach, śródpolnych zadrzewieniach i alejach. Na wschodzie kraju rzadszy niż na zachodzie, gdzie popularny jest nawet w miejskich parkach. 
     Jaja wysiadywane przez oboje rodziców przez ok. 17 - 19 dni. Pisklęta wykluwają się ślepe, pokryte żółtym lub pomarańczowym puchem. Podrośnięte młode w sytuacji zagrożenia nadymają wola i atakują przeciwnika zbliżającego się do gniazda, usiłując przy tym bić go skrzydłami. Natomiast rodzice nie atakują intruzów - odlatują na sąsiednie drzewa i w milczeniu obserwują losy domostwa. Pisklęta opuszczają gniazdo po 3 - 4 tygodniach
dł. ciała ok. 41-43 cm rozpiętość skrzydeł 75 cm waga ok. 400-600 g.


1 komentarz: